วันพฤหัสบดีที่ 1 กรกฎาคม พ.ศ. 2553


ฉันขอยืนอยู่ตรงนี้ฉันขอยืนอยู่ตรงนี้ที่ไม่ใกล้คอยห่วงใยรักเธออยู่ห่าง-ห่างตรงที่นี้ไม่มีเธอจึงอ้างว้างน้ำตาหล่นรินบ้างบางเวลาฉันขอยืนอยู่ตรงนี้ตรงที่เก่าที่ ที่ เงาแห่งความเหงาเฝ้าถามหาเผื่อเธออยากหันกลับยามอ่อนล้าคืนย้อนมาหนุนตักคนภักดี ฉันขอยืนอยู่ตรงนี้ที่มองเห็นโดยขอเป็นกำลังใจให้ที่นี่แค่ได้รักเธอไกล-ไกลสักนาทีความรานร้าวที่มีได้ผ่อนคลายฉันขอยืนอยู่ตรงนี้ด้วยความหวังและจะยังรักต่อไปไม่ห่างหายรักของฉันนั้นเป็นดั่งเม็ดทรายแม้คลื่นคลายเกลียวซัดยังมัดใจฉันขอยืนอยู่ในส่วนที่เป็นฉันไม่จำเป็นต้องผูกพันกันก็ได้เธอก็อยู่ในโลกของเธอต่อไปไม่เรียกร้องสิทธิ์ใด ใด ให้กลับคืนฉันขอยืนอยู่ตรงนี้อย่างเจียมตัวเพราะในหัวใจเธอมีใครอื่นจะไม่ก้าวล่วงล้ำจนกล้ำกลืนแค่ได้ยืนมองไกล-ไกล..พอใจแล้ว

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น